De twee uur in de busjes vlogen echt voorbij. Ik heb mijn ogen uitgekeken over het indrukwekkende landschap van Afrika en de aapjes die rondhuppelen over de velden langs de weg. Super gaaf! Het liet me echt beseffen dat ik in Afrika aangekomen was.

En toen zagen we de paarse muren van het RKC. We zijn er. We zijn er nu gewoon echt! We keken wat rond, dankten voor de reis en legden onze koffers op onze kamers. Daarna gaf Rene ons een rondleiding over het RKC. Hij vertelde over hoe het is ontstaan, wat er allemaal gebeurt en plaatsvindt en nog meer. Heel gaaf hoe goed de kinderen uit Block E hier zo worden geholpen.






De eerste indrukwekkende verhalen werden ook vandaag al met ons gedeeld. Na de rondleiding was het tijd om wat te relaxen. We hebben een lange reis achter rug en de zon schijnt, dus besluiten om daar het meeste uit te halen: ZONNEN! Daarna is het tijd om te lunchen en na de lunch gingen we Block E in. Voor de mensen die zich nu heel hard afvragen wat Block E is: Block E is de armste krottenwijk waar mensen wonen in blikkies. Zo worden die huisjes genoemd. Stel je eens een hutje voor die je vroeger we eens bouwde in het bos of bij de scouting, maak het nu nog armzaliger. Zo ziet een blikkie er ongeveer uit. Rene Kids Centre staat midden in deze wijk en steunt de kinderen die daar wonen. Met de busjes reden we door de wijk en bezochten we een aantal mensen die Rene al kende. Heel indrukwekkend hoe vrolijk de mensen die daar wonen nog kunnen zijn, maar ook hoe somber de situatie eigenlijk is daar. Zo oneerlijk. Wat je altijd op foto's en plaatsjes ziet, zag ik nu in het echt, zonder besef volgens mij. Maar dat gaat vast nog wel komen.

Nu ik dit schrijf is het kwart voor acht 's avonds en buiten is een kampvuur gemaakt. Daar ga ik snel heen om nog van de gezelligheid te genieten. Ik heb er alle vertrouwen in dat het een hele gave en bijzondere reis gaat worden. En jij mag het allemaal volgen. Tot het volgende artikel!