Hoi! Eerste artikel van de velen die er zullen komen. Wat vooraf ging aan dit event waren twee meetings met de groep. Mijn vader had zo zijn connecties en dit liep uit tot een samenwerking met de band Praise Men 5. Er werd een event opgezet in het teken van de reis en René Kids Centre. Dit vond plaats op 28 mei waar we met z'n allen bij elkaar kwamen en ook mensen van buitenaf op af kwamen. De avond bestond uit zingen, dansen en een juiste instelling.


Onderweg naar de locatie van het event reed ik samen met mijn zus en nog twee anderen. We hadden het over school en examens. De eerste vriendschappen (als je dat al zo kan noemen) ontstonden al. Bij de kerk aangekomen kregen we ons shirtje aangeboden. We werden allemaal een trotse beheerder van een jongerenreis-2016-shirt. Zo was goed te zien dat we bij elkaar hoorden. We kwamen wat vroeger aan zodat we de geïnteresseerden konden begroeten bij de deur. Om acht uur begon de avond.



De avond werd aan elkaar gepraat door Gerrit uit de band Praise Men 5. Het stond voor een groot deel in het teken van samen zingen. Ook Afrikaanse liedjes kwamen langs om nog meer in de sfeer te komen van de reis. Zoals mijn vader waarschijnlijk wel bekend komt te staan in de loop van mijn artikelen maakte hij er een heel feestje van met alles erop en eraan. Hij danste als een klein kind en kon volgens mij zijn lach niet van zijn gezicht krijgen. Hij bracht zijn vreugde echt over op de groep en het was soms wat beschamend (want ja, ik ben zijn dochter, dan krijg je dat, toch?) maar ook wel aanstekelijk. Hij zette de toon wel en het was een gezellige bijeenkomst.



Wat je op bovenstaande foto ziet gebeuren is Marjolein en Edwin die vertellen waarom zij zich hebben opgegeven voor de reis. Ze vertelden indrukwekkende verhalen over dat ze er van overtuigd waren dat Afrika de plek is waar ze heen moesten en dat ze koste wat het kost dit dus gingen doen. Ze vertelden dit vol trots en passie en dat straalden ze ook uit. Wat een mooie intentie om aan deze reis deel te nemen.


Op de foto hierboven ontstond het echte feestje pas. De groep brak zelfs in een polonaise uit, dus daar kan je waarschijnlijk wel uit opmaken wat voor sfeer er heerste. Ik ben blij dat ik klaar stond met mijn camera om dit moment vast te leggen, want het was erg leuk om mee te mogen maken. Zo kan je als lezer meegenieten en ik nog eens terugkijken naar deze dag.



Maar waar de avond echt voor was georganiseerd was de vraag naar geld. Mijn vader en dus een van de leiding vertelde over wat het plan was om onder anderen in Namibië te doen. Het plan was om met het geld wat we zouden ophalen op deze avond een huisje van de bewoners op te knappen. Het was een succesvolle avond en we hadden grote gevers in ons midden, want met het geld dat we hebben opgehaald met z'n allen kunnen we twee mooie blikjes helemaal vernieuwen! Zo kunnen we samen weer een glimlach op iemands gezicht toveren.